Toen we hoorden dat we een praktische opdracht moesten maken over de Papoea's en hun leefgewoontes dachten we al snel aan onze reis naar Papoea-Nieuw-Guinea. Daarom schrijven we een verslag over de reis die wij hebben gemaakt. We houden allemaal erg van reizen en we vinden het leuk om delen van andere culturen te ontdekken en om die te delen met anderen. We vinden de Papoea-cultuur erg interessant en we wilden er graag meer over weten, vooral omdat het zo anders is dan in Nederland. We hebben gekozen voor Papoea's 

We zijn naar Nieuw-Guinea geweest om vakantie te vieren, maar dat was niet ons enige doel. We zijn allemaal nieuwsgierig naar andere culturen. We zouden per persoon wat uitkiezen om een beetje onderzoek naar te doen tijdens de reis. Zo konden we elkaar wat vertellen als we er eenmaal waren.  We wilden tijdens onze reis zoveel mogelijk te weten komen over het land zelf en over de Papoea's. 

De dingen die we uitkozen waren:

Hoe Papoea's omgaan met het sjamanisme, met bezetenheid, voorouderverering, animisme en marginalisering. Dit zijn best lastige onderwerpen dus wilden we voordat we op reis zouden gaan hier al wat meer over weten. We hebben wat informatie gezocht over de onderwerpen en we werden ongelofelijk nieuwsgierig en konden niet meer wachten om te vertrekken naar Papoea-Nieuw-Guinea. 

 

Hieronder lees je wat wij te weten zijn gekomen over de onderwerpen; sjamanisme, bezetenheid, voorouderverering, animisme en marginalisering. 

 

1. Sjamanisme 

De meeste papoea's zijn Christelijk. Op Papoea-Nieuw-Guinea heerst godsdienstvrijheid. De inwoners mogen dus zelf kiezen waar ze in geloven. Het christelijke geloof van de inwoners is sterk vermengd met oude inheemse vormen van religie en tradities. Door deze oude elementen is het christendom in Papoea-Nieuw-Guinea niet te vergelijken met het christendom dat wij kennen. Bahá'í is de grootste niet-christelijke godsdienst in Papoea-Nieuw-Guinea. Dit geloof benadrukt de geestelijke eenheid van de mens en de eenheid van de verschillende wereldsgodsdiensten. Het Bahá'í combineert verschillende elementen van verschillende religies. Een groot deel van de Papoea's gelooft in het bestaan van geesten. Zij zijn bang voor deze geesten en denken dat de geesten de levenden in de gaten houden. Om de geesten tevreden te houden, organiseren de Papoea's plechtigheden en feesten. Dit doen de Papoea's ook voor hun voorouders. Papoea's vereren hun grootouders, die een grote rol in hun leven spelen.

 

2. Bezetenheid

Papoea's moesten hun amuletten en andere rituele zaken op brandstapels verbranden omdat zij anders 'de ware God' niet zouden leren kennen. De Papoea's zijn als het ware bezeten door hun geloof. Ze geloven erin dat ze hun goden en voorouders tevreden moeten houden omdat ze gestraft zouden worden. 

 

3.  Vooroudervereering

Officieel is 69% protestant en 27% katholiek. Maar onder de oppervlakte leeft het animisme en de voorouderverering nog volop. Ze geloven  in goede en slechte geesten en voeren tal van rituelen en ceremonies uit om de boze geesten te verjagen. Dat gebeurt onder andere in speciale geestenhuizen (haus tambarans).  

De Papoea's vieren het Bisj-feest. Tijdens dit feest denken ze dat de geesten terug naar het dorp komen waar ze ooit geleefd hebben. De Papoea's verzamelen eerst allemaal boomstammen, ook wel bisj-palen genoemd, daarna hakken ze daaruit beelden die hun voorouders voorstellen. Het feest duurt meestal een aantal dagen. Papoea kinderen leren van jongs af aan dat ze hun voorouderen moeten vereren. De kinderen moeten dan elke dag voordat ze naar school gaan op een twee meter hoge rots klimmen. De Papoea's denken namelijk dat hun voorouders ongeveer op die twee meter hoogte wonen. Op die rotsen moeten de kinderen bladeren leggen dit zorgt voor afkoeling. 

Papoea's maken ook mummies van hun voorouderen en bewaren hen in een hut. Bij belangrijke beslissingen worden zij nogsteeds om advies en hulp gevraagd. 

 

4. Animisme 

De traditionele religie van de papoea's is het animisme . De mensen geloven dat de dieren en zelfs voorwerpen een eigen ziel hebben.  Animisme is  natuurgodsdienst waarbij geesten- en voorouderverering het belangrijkst zijn.  Een animist geloofd dat alles op de aarde krachten bezit.  Donder, regen, wind en vuur zijn krachten, maar ook zon, maan, rivieren, zand en rotsen. 

 

5.  Marginalisering

Tijdens onze vlucht over Papoea hadden wij een fantastisch uitzicht. Wij vlogen  met het vliegtuig over onbewoonde eilanden, blauwe zee, de jungle, wilde rivieren, dorpjes en af en toe een stad. Eenmaal aangekomen in zo een stad (Wamena, midden in Papoea), werden wij geconfronteerd met de onderdrukking van de Papoea’s. Wij zagen meteen het verschil tussen de leefwijze van de lokale bevolking en de overige bewoners. Papoea's krijgen niet de kans om te werken in bijvoorbeeld een winkel door discriminatie en alle goede banen worden gegeven aan de transmigranten uit Indonesië of de lokale bevolking.  Papoea's en de transbevolking wonen in hetzelfde land maar lijken geen sprake op elkaar. 

Papoea's lijden zwaar onder de Indonesische bezetting, die in 1963 begon. De racistische Indonesische soldaten beschouwen de Papoea’s over het algemeen als weinig meer dan dieren. Sinds de Indonesische aansluiting in de jaren 60 zijn er 400.000 papoea's omgekomen als gevolg van de Indonesische bezetting. Toen wij naar het land gingen moesten we eerst naar de politie om een verblijfsvergunning te vragen. We verbazen ons er nogsteeds over. De politiemannen, die allemaal afkomstig waren uit de overige delen van Indonesië, wilden precies weten waar wij heen gingen en wat wij kwamen doen. ”Voor ons eigen veiligheid”. Ook zaten achter de tralies alleen papoea's. De politieman vertelde ons dat papoea's een heel koppig volk is en vaak in de problemen komt. 

Als er internationale bedrijven naar Papoea komen worden zij begeleid door het Indonesische leger; de aanwezigheid van militairen gaat vrijwel altijd gepaard met willekeurige arrestaties, verkrachtingen, martelingen en moorden. Papoea's die beelden naar buiten proberen te krijgen verongelukken op mysterieuze wijze of worden gemarteld.  

Papoea’s die protesteren tegen de Indonesische regering, het leger of de grondstofwinning lopen zelfs nog meer kans om het slachtoffer te worden van geweld en onderdrukking. Ze voelen zich onderdrukt en willen onafhankelijkheid. Het word lastig voor Papoea's om onafhankelijk te worden. Doordat ze verspreid zijn over het land en allemaal een eigen taal of dialect spreken vormen zij geen eenheid. Ze hebben geen centrale vorm van gezag en hebben een andere vorm van beschaving dan de Indonesiërs en westelijke.  Door de transmigratie wonen al veel Indonesiërs uit andere gebieden in Papoea die weinig respect hebben voor de oorspronkelijke inwoners.

Het verbaasd ons dat wij zo weinig horen over deze situatie in Papoea-Nieuw-Guinea. Maar de politie is corrupt en doordat zij de journalisten nauw in de gaten houden is er nauwelijks mogelijkheid om informatie naar buiten te werken.